Wstęp
Metoda polega na łączonych iniekcjach środka znieczulającego oraz sterydu o przedłużonym działaniu w okolicę otworu międzykręgowego. Szybkie, lecz krótkotrwałe działanie anestetyku sumuje się z silnym, długotrwałym przeciwzapalnym i przeciwobrzękowym oddziaływaniem sterydu. Kontrola KT umożliwia precyzyjne podanie środka leczniczego w pożądany rejon.
Wskazania do zabiegu obejmują dolegliwości wywołane uciskiem na korzenie nerwowe w przebiegu:
- dyskopatii (protruzji krążka międzykręgowego lub przepukliny jądra miażdżystego),
- choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa,
- stenozy otworów międzykręgowych,
- stenozy kanału kręgowego,
- pooperacyjnych zespołów bólowych.
Kwalifikowani są chorzy z udokumentowanymi (CT, MR) zmianami w obrębie kręgosłupa lędźwiowego cierpiący na bóle przewlekłe (co najmniej 3 miesiące), niepoddające się terapii konwencjonalnej.
Przeciwwskazania
- istnienie bezwzględnych wskazań do zabiegu operacyjnego,
- wynikające ze stosowania preparatów sterydowych (np. cukrzyca, aktywna choroba wrzodowa, zaburzenia odporności, sepsa),
- ciężkie zaburzenia układu krzepnięcia,
- ropne infekcje skóry i tkanki podskórnej okolicy lędźwiowej.
Metoda
Zabiegi przeprowadzane są w warunkach szpitalnych, w pracowni TK, z zachowaniem zasad aseptyki. Chory układany jest na stole tomograficznym w pozycji leżącej, na brzuchu. Wykonuje się topogram boczny, a następnie, na podstawie serii skanów osiowych w zakresie obejmującym otwory międzykręgowe, wyznaczane jest optymalne miejsce wkłucia. Po dezynfekcji skóry wprowadzana jest igła, następnie tomograficznie kontrolowane jej położenie. Po ewentualnej korekcie położenia wykonywane jest wstrzyknięcie – 30-40 mg preparatu Depo-Medrol w połączeniu z 1-2% roztworem Lignocainum o łącznej objętość 4-5ml. Możliwe jest wykonanie zabiegu w warunkach ambulatoryjnych, pacjent wymaga wtedy opieki innej osoby oraz pozostaje pod nadzorem lekarskim przez ok. 1 godz. Dla uzyskania długotrwałego efektu terapeutycznego wstrzyknięcia powinny być powtarzane kilkukrotnie (4 do 8 razy) w odstępach 3-4 tygodniowych. Jednorazowo można wykonać do 2 iniekcji na różnych poziomach.
Przed badaniem pacjent wypełnia specjalną ankietę zawierającą pytania dotyczące przeciwwskazań do zabiegu oraz formularz zgody na zabieg.
Wzór ankiety jest dostępny także do pobrania na dole strony
Wyniki
Całkowitą lub znaczną poprawę po przeprowadzeniu pełnej serii zabiegów uzyskuje się u ok. 70-80% pacjentów. Podsumowanie Opisana metoda jest wartościową alternatywą dla pacjentów z przewlekłymi bólami korzeniowymi, niepoddającymi się konwencjonalnej terapii.
Piśmiennictwo
1. D. HW Groenemeyer, A. Gevargez, O. Schindler: CT-guided periradicular injections of corticosteroids in the management of lumbar radiculopathy associated with disk herniation. Journal of Radiology 11/15/01.
2. T. Grumme, W. Kluge, K. Kretzschmar, A. Roesler: Cerebral and Spinal Computed Tomography. Blackwell Science 1998.
3. T.Styczyński, et al., Ocena efektywności terapeutycznej blokad przykręgosłupowych u chorych z zespołami bólowo korzeniowymi w przebiegu dyskopatii i zmian zwyrodnieniowych lędźwiowego odcinka kręgosłupa, Neur. Neurochir. Pol. 1997 T. 31 (47), Nr 5.
4. A.Popiołek, A.Domanik, G.Mazurkiewicz, Leczenie sterydowymi ostrzyknięciami nadoponowymi chorych z przewlekłą rwą kulszową w przebiegu dyskopatii, Neur. Neurochir. Pol. 1991 T. 25 (41), Nr 5.
5. M. Lutze, R. Stendel, J. Vesper, and M. Brock, Periradicular Therapy in Lumbar Radicular Syndromes: Methodology and Results, Acta Neurochirurgica, Volume 139 Issue 8 (1997) pp 719-724.
6. Seibel RM, Melzer A, Schmidt A, Plabetamann J., Computed Tomography- and Magnetic Resonance Imaging: Guided Microtherapy. Semin Laparosc Surg 1997 Jun;4(2):61-73.
